मुखं बिन्दुं कृत्वा कुचयुगमध-स्तस्य तदधो
हरार्धं ध्यायेद्यो हरमहिषि ते मन्मथकलाम् ।
स सद्यः सङ्क्षोभं नयति वनिता इत्यतिलघु
त्रिलोकीमप्याशु भ्रमयति रवीन्दु-स्तनयुगाम् ॥ 19 ॥

mukhaṃ binduṃ kṛtvā kuchayugamadha-stasya tadadhō

harārdhaṃ dhyāyēdyō haramahiṣi tē manmathakalām ।

sa sadyaḥ saṅkṣōbhaṃ nayati vanitā ityatilaghu

trilōkīmapyāśu bhramayati ravīndu-stanayugām ॥ 19 ॥